Sporen van Tijd
Vijf koffers staan als wachters in het landschap, elk een echo van een vrouw, een generatie, een reis. Naast elke koffer een paar schoenen-van pril begin tot verstilde ouderdom-getuigen van van stappen door de tijd.
uit de koffers dwarelt zacht een stukje stof, een spoor van aanwezigheid zonder gezicht.
Wat blift, is wat zij achterlaat; bagage van herinneringen, verhalen in de plooien van de stof, afdrukken in de aarde.
Een label met woorden wappert in de wind, als een fluitering uit het verleden. Een QR-code onthult vijf portretten, vijf rugzijden van vrouwen onderweg.
De installatie ademt beweging; komen en gaan, blijven en verdwijnen. Het is een ode aan de onzichtbare vrouw, die overal is en altijd was.
Vlak bij het oude station van Hoedekenskerke-waar trienen en veerboten ooit levens kruisten-blift haar aanwezigheid voelbaar, in de reis die nooit eeindigit.